«Η ΜΕΣΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΠΛΥΝΤΗΡΙΩΝ»

Μια αντισυμβατική κωμωδία

της Ελίζε Βιλκ

στο Θέατρο ΠΡΟΒΑ

από τις 22 Νοεμβρίου κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή

Η προπώληση μέσω Viva.gr ξεκίνησε:

https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-prova/i-mesi-diarkia-zois-to...

Ισχύει προσφορά προπώλησης 8€.

Η «Μέση Διάρκεια ζωής των πλυντηρίων» είναι η ιστορία μιας τριμελούς οικογένειας που ζει στην επαρχία. Με το κλείσιμο ενός μεγάλου εργοστασίου της πόλης τους, λόγω οικονομικής κρίσης, δημιουργήθηκε ένα μεγάλο ποσοστό ανεργίας. Μεταξύ των ανέργων που παρέμειναν στην πόλη και δεν μετανάστευσαν στο εξωτερικό, είναι και αυτή η οικογένεια. Ο πατέρας ο Τζίκο είναι άνεργος δύο χρόνια και βρίσκει τον τελευταίο μήνα μια ευκαιριακή δουλειά, ράβει μάτια σε λούτρινα αρκουδάκια στο σπίτι του κρυφά από την γυναίκα του. Με τα λεφτά που βγάζει θα πάει στην συναυλία της Μαντόνα γιατί είναι ερωτοχτυπημένος μαζί της.

Η μητέρα βρίσκει δουλειά σε μια επιχείρηση που φτιάχνει φέρετρα για χάμστερ. Τον υπόλοιπο χρόνο της τον περνάει μπροστά στην τηλεόραση, εθισμένη στις τηλεαγορές ψωνίζει διάφορες αηδίες. Κουκουβάγιες από την Κίνα που φέρνουν γούρι. Το μαγικό δάσος που θα αλλάξει την τύχη της οικογένειας, και άλλα άχρηστα πράγματα για να ξεφύγει από την πραγματικότητα.

Και η κόρη δουλεύει ως υπάλληλος αλλά είναι εγκλωβισμένη σε έναν παράνομο δεσμό με τον παντρεμένο γείτονα. Καθένας κάνει τα δικά του όνειρα. Ζουν τη δική τους τρέλα, τη δική τους φαντασίωση.

Τι είναι όμως αυτό που θα τους αλλάξει τη ζωή;

«Η Μέση Διάρκεια Ζωής των Πλυντηρίων» δεν έχει ξαναπαιχτεί στην Ελλάδα. «Η Πράσινη Γάτα» είναι το πρώτο έργο της Ελίζε Βίλκ που παρουσιάστηκε στο ελληνικό κοινό από το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης το 2018 σε σκηνοθεσία Γιάννη Παρασκευόπουλου και απέσπασε θερμότατες κριτικές.

Σημείωμα του Σκηνοθέτη

Η Elize Wilk είναι θεατρική συγγραφέας, Ρουμάνα, νέα, πολυβραβευμένη. Ξεκίνησε να γράφει για το θέατρο το 2008 με μεγάλη επιτυχία και τα έργα της έκτοτε έχουν ανέβει στη Ρουμανία, στην υπόλοιπη Ευρώπη και στην Αμερική. Θεωρείται από τις πιο ενδιαφέρουσες νέα ευρωπαίες θεατρικές συγγραφείς.

Το έργο της «Η Μέση Διάρκεια Ζωής των Πλυντηρίων» (2010) έχει σαν πρώτη διευκρίνιση τη λιτή δήλωση: «Η δράση ξεκινάει στις αρχές του 2008 και ολοκληρώνεται τον Αύγουστο του 2009 σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, όπου μερικά χρόνια πριν, το κλείσιμο του ενός και μόνο εργοστασίου έστειλε χιλιάδες ανθρώπους στην ανεργία». Γίνεται αμέσως σαφές ποια είναι η βασική αιτία όλων αυτών που θα παρακολουθήσουμε στη διάρκεια του, άλλωστε το κλείσιμο του εργοστασίου θα υπενθυμίζεται συνεχώς κατά την εξέλιξη της δράσης. Έχουμε να κάνουμε λοιπόν, με ένα έργο κοινωνικού προβληματισμού. Αλλά η συγγραφέας αποφεύγει την παγίδα της σοβαροφάνειας και της πολιτικής μπροσούρας κι επιλέγει έναν πιο επικίνδυνο δρόμο: αυτόν της σάτιρας, της υπερβολής, της κωμωδίας, παντρεύοντας στοιχεία επιφανειακά αταίριαστα: νατουραλιστικές νύξεις και σουρεαλιστικές εκρήξεις, στιγμές αυθεντικού λυρισμού και ανθρωπιάς με παρανοϊκά ξεσπάσματα τόσο των ηρώων, όσο και των πραγμάτων που τους περιβάλλουν και που αποτελούν σύμβολα μιας ακραίας καταναλωτικής συμπεριφοράς, η ποία τους έχει επιβληθεί.

«Ένα κομμάτι ζωής» μιας οικογένειας σε μια κοινωνία σε κρίση: ο πατέρας, η μητέρα, η κόρη. Αδυναμία ουσιαστικής επικοινωνίας, παραίτηση ή λάθος διεκδικήσεις, φυγή στις ψευδαισθήσεις, στις εμμονές, στους απατηλούς στόχους. Ο πατέρας με έναν εμμονικό έρωτα για τη ροκ σταρ Μαντόνα, αυταπόδεικτα απατηλό, παραιτημένος από οτιδήποτε άλλο, η μητέρα εγκλωβισμένη ανάμεσα στην παραδοσιακή της θέση στην οικογένεια, ξεπερασμένη εκ των πραγμάτων, και στη μανία της για κατανάλωση μέσω τηλεαγορών, πραγμάτων άχρηστων και στα όρια του γελοίου, η κόρη αιχμάλωτη ενός ρομαντικού, προφανώς δικής της επινόησης, έρωτα για έναν παντρεμένο, «επιτυχημένο» γείτονα. Και η πραγματικότητα, η οποία βεβαίως εκδικείται, χωρίς να μαθαίνουμε στο τέλος αν αυτή της η «εκδίκηση» θα αφυπνίσει τους ήρωες, θα τους κάνει να συνειδητοποιήσουν την κατάσταση τους, να κάνουν κάτι γι’ αυτήν ή αν θα συνεχίσουν στον ίδιο ή έναν παραπλήσιο φαύλο κύκλο.

‘Έργο με ενδιαφέροντα προβληματισμό, με μια φόρμα που παίζει με τα είδη, ανθρωποκεντρικό και διασκεδαστικό, φωτεινά απαισιόδοξο, με τρείς ισότιμους ρόλους που κάτω από την τρέλα τους κρύβουν βαθιές, ακαθοδήγητες ανθρώπινες ανάγκες, καλεί σε μια παράσταση αντισυμβατική και εξωφρενική, ποιητική και αφαιρετική. Ένα από τα πολλά δείγματα σύγχρονης θεατρικής γραφής, που περιμένει τη σκηνική του πραγμάτωση.

Νίκος Σακαλίδης

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Μετάφραση : ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΔΟΥΚΟΥΤΣΕΛΗΣ
Σκηνοθεσία – Δραματουργική Επεξεργασία : ΝΙΚΟΣ ΣΑΚΑΛΙΔΗΣ

Σκηνογραφική – Ενδυματολογική Επιμέλεια : ΝΙΚΟΣ ΣΑΚΑΛΙΔΗΣ
Μουσική : ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΕΝΤΗΣ

Video Art: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΚΑΣ

Φωτισμοί : ΡΙΖΟΣ ΤΣΙΓΑΡΗΣ
Βοηθός Σκηνοθέτη: ΦΛΑΒΙΟΣ ΝΕΑΓΚΟΥ

ΔΙΑΝΟΜΗ
Μαμά : ΜΑΙΡΗ ΡΑΖΗ
Πατέρας : ΣΩΤΗΡΗΣ ΤΣΟΓΚΑΣ
Κόρη : ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ MATWALI ΚΟΥΤΟΥΛΑΚΗ

Εισηγητής Δραματολογίου: ΚΩΣΤΑΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ

Φωτογράφος Παράστασης: ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΝΗΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ
Φωτογράφος Προβών : ΜΑΝΟΣ ΓΑΡΟΥΦΑΛΛΟΥ

Δημιουργικό : ΣΟΦΙΑ ΚΟΛΥΜΠΑ
Ηλεκτρολόγος : ΥΑΚΙΝΘΟΣ ΜΑΙΝΑΣ
Κατασκευή Σκηνικού : ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΤΣΟΜΑ
Ραφή Κουστουμιών : ΜΑΡΙΑ ΓΕΜΕΛΑ

Ταμίας : ΜΑΡΙΑ ΚΑΡΤΣΑΦΛΕΚΗ

Επίβλεψη Προγράμματος : ΜΑΙΡΗ ΡΑΖΗ
Υπεύθυνη Επικοινωνίας : ΜΑΡΙΚΑ ΑΡΒΑΝΙΤΟΠΟΥΛΟΥ
Γραμματεία : ΕΛΕΝΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ

Το τραγούδι της έναρξης, ερμηνεύει Αλέξανδρος Μέντης.

Η φωνή της τηλεοπτικής παρουσιάστριας είναι της Κοραλίας Τσόγκα.

Ευχαριστούμε τον Χάρη Ρώμα και τις Επιχειρήσεις Τάγαρη για την ευγενική τους στήριξη.

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Πρώτη Παράσταση 22 Νοεμβρίου 2019

Διάρκεια Παράστασης 90’
Διάλειμμα δέκα λεπτών μεταξύ πρώτης και δεύτερης πράξης

Κάθε Παρασκευή, Σάββατο: 21:00 και Κυριακή: 20:00

Τιμές εισιτηρίων

Γενική είσοδος:15ευρώ

Μειωμένο:10 ευρώ

Προπώληση εισιτηρίων

Viva gr : https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro–prova/i–mesi–diarkia–zois–ton–plintirion/ (προσφορά προπώλησης 8€)
Και στο ταμείο του Θεάτρου Πρόβα

Θέατρο «Πρόβα» 36oς Χρόνος λειτουργίας

Θεατρική Περίοδος 2019-2020

|| Αχαρνών και Ηπείρου 39|| Τηλ. 210 8818326||www.prova.gr||party.theatroprova.gr||sxoli.theatroprova.gr ||e-mail: info@prova.gr||theatro.prova@gmail.com